فاتحه ای بخوانیم به احترام دوستی که دیگر نیست :(

کمتر از یکساله پیش، اصلا همین چند ماهه پیش بود که اومد با شور و ذوق گفت که ازدواج کرده و همۀ ما رو خوشحال کرد! از همون روزم بجای اسمِ زری نوشت "زهرا بانو ومسترش" چند هفته از ازدواجش نگذشته بود که اومد گفت که حامله است! این دفعه هم در حالی که همه رو غافلگیر کرد اما خوشحال!... چند وقت بعدش بود که باز یه خبره غافلگیر کنندۀ دیگه داد و گفت که دو قلو حامله است! سه ، چهار ماهِ پیش بود که با یه عالم اضطراب و ناراحتی اومد و گفت که همسرش تصادف کرده و رفته تو کُما و چقد من و بچه های دیگه تو همین "گپ و گفت" اینجا برای سلامتیِ شوهرش دعا کردیم و خدا رو شکر خدا سلامتی رو به شوهرش بر گردوند! اما زهرا این غافلگیریِ آخرت هیچ خوب نبود، اینکه بچه های تو قصد کنن که هفت ماهه پا تو این دنیا بذارن و تو از این دنیا بری!
از دیشب تا حالا دارم زور میزنم که این خبر رو هضم کنم، اما باور کردنش خیلی سخت و دردناکه! ما دوستانه مجازی هستیم اما این مسئله از دردِ این مسئله کم نمیکنه... از دیشب تا حالا دارم فکر میکنم که چقد مرگ به ماها نزدیک است که زندگی به دمی بند است و چقدر راحت به چشم بهم زدنی ،میشه که ما عزیزانمون رو از دست بدیم، کاش بیشتر قدرِ لحظاتِ باهم بودنمان را بدانیم ...کــــــــــــاش...

عکسی که زهرا از خودش فرستاده بود برای نوبت شما (3)

زهرا جون تو جایت خوب است ، شک ندارم اما این فقط دلهایِ ماست که برایِ تو و مهربونیهایت تنگ میشود ... این جور مواقع حرف زدن خیلی سخت است.. خیلی... فقط امیدوارم که روحت همواره شاد باشد و دلِ شوهر و خانواده ات به زودی آرام گیرد و التیام بخشد...

+کامنتهایی که تو گپ و گفت هنوز از زهرا مونده، داغ آدم رو تازه میکنه :(