بهار بی فروغ

آنوقت که بهار بی ذوق میشود...

پرپر نگاهم بی نور میشود...

بهار آمد و دلم بهاری نیست !

چه کنم که دلیل زاری نیست...

کسی که مدام زمزمه کند...

تو خوب باش  و عاشقت باشم...

دلی که هیچ چیز نمیخواهد...

تنی که محکوم به زندگی باشد...

صدایی که میگوید دیگر شراب هم جز تا بستر خوابم نمیبرد...

دلمرده و حزین پاسخ دهم که دیگر بهار هم در دل من راه به جایی نمیبرد!!!