یک سه حرفیه رنج آور!!

تا اسم نوبت شما آوردم یکی از مهره های ستون فقراتم همچین زد بیرون که از شدت دردش خوابیدن و خوردن و راه رفتن واسه من شده عذاب الیم چه برسه پست گذاشتن اونم با گوشی !! علت درد مهره: پایین نگه داشتن سر به مدت طولانی! نتیجه: نگاه کردن به موبایل بی نگاه کردن به موبایل . فرآیند : یک عدد نشیمنگاه دو ور مصدومه سوراخ سوراخ ، یک شکم پر از قرص همراه با آه و ناله فراوان ، بی خوابی ، بی اعصابی ، خلاصه داغون شدم آقو داغووووون :))) خدا به هیچ جنبنده ای درد نده اگرم میده درد استخوانی و دندون و کلیه نده  ! الهی آمین 

 

هر چند که به شدت معتقدم حال خوب از درون میاد پس بالانس یور مود :))) 

 

* واقعا عمیقا از ترکیده شدنه دومین آپلود سنتر 98ia متاسفم که باعث شده عکسهای وبلاگ من کهدر یک سال اخیر آپلود کردم همه بترکه و عکس پستعای قبلی نمایش داده نشه :( 

هر طعم ، یک ماجرا

هر چی زور نماییدم از اندرونم پست بیرون نیامده ، و این شد که شما را به یک عدد پست خوردنی دعوت مینمایم !! 

یادمه یه استاد داشتم زمان دانشگاه پیرمرد موسفیدی بود که بیشتر تایم کلاس ، درس خودش رو ول میکرد یهو میزد تو درس زندگی ، علی رغم اینکه یکی از دوستانم با شنیدن این موضوع گفت : پیرمردها چرت زیاد میگن ، جدی نگیر! ولی من این استادمون رو دوست داشتم و خیلی از جملاتش همیشه بیادم میاد و تو ذهنم مونده ، هر چند اصلا با من خیلی خوب نبود چون گهگداری بحث و اظهار نظر میکردم و در نهایت هم نمره ای که به من داد از نمرهء اصلیم و حقم کمتر بود اما به هر حال من دوستش داشتم و فکر میکنم توی بسیاری از استادانی که کاملا از خاطرم رفتن این جز معدودی هست که تو ذهنم مونده! خلاصه که چند جملهء ماندگار در مغز من داره که یکیش اینه "تو همه چیز ماجراجو و خلاق باشید ، حتی کارهای روزمره ، حتی آشپزی حتی خرید مایحتاج خونه ، هیچوقت توی یه لوپ تکراری قرار نگیرید ، آدمی که تکراری بشه مثل آدم مرده است " 

الان میگین این پست که خوردنی نبود :))) ، عکس پایین نتیجهء خلاص شدنِ من از شر دو عدد پیازچه باقی مانده از سبزی خوردنها بود که هیچکس نمیخوردشون ! ترکیب نیمرو و پیازچه که اولین بار تست کردم و خیلی خیلی دلچسب شد ! خدایی امتحان کنید خوشتون میاد ؛) 

 

.

.

.

راستی با برگزاری یه نوبت شما چطورید؟؟ الان یهو حوصلم کشید ، همکاری کنید حالشو ببریم ... دستها بالا ، باوفاهای وبلاگ رو همه بشناسیم :) 

امسال میخواهم...

در اول سر رسید امسال مینویسم ، حال من از همه چیز مهمتر است ، از همهء نگاه ها ، حرف و سخن ها و رفتار دیگران ... که نباید خاطرم را رنجیده کنم از هیچ کدام .. که همشان بی اهمیت اند مثل بادی که لا به لای برگ درختان می پیچد، تکان مختصری میدهد و تمام! کجا نسیم ملایمی از سبزی برگ درختان میکاهد؟ نوشتم ، حال من از همه چیز مهم تر است ... 

 

چند خط پایینتر با قرمز مینویسم ...

 

زودرنج نباشم ، زودرنج نباشم ، زودرنج نباشم 

 

بهار سلام!!!

از چند روز پیش تا همین حالا دارم فکر میکنم من پارسال ، سر سال تحویل کجا بودم، دقیقا کجا بودم؟ ولی اصلا و ابدا یادم نمیاد ... واقعا برام عجیبه ... خیلی از سال تحویلهای قبلتر و خیلی قبلترش حتی، یادم هست اما پارسال بطور کامل از ذهنم محو شده o_O یکی از معضلات اینکه آدم هر عید یه جای و مکانی داشته باشه همینه ... حالا میگم کسی یادش نمیاد من پارسال ، سال تحویل کجا بودم؟ دقیقا کجا بودم؟ :))))) 

 

خببببب سال ٩٤ رو تحویل صاحابش دادید؟ بدرقه اش کردید؟ یا با تیب پا زدید در ماتحتش که بره به اسفل السافلین :)))) ، خدایی سال ٩٤ سال بدی برای من نبود ، در کل قسمتهای خوشایندش بیشتر از بدش تو خاطرم مونده... آرزو میکنم برای تک تکتون که سال ٩٥ براتون پر از سلامتی ، شادی و برکت باشه ... یادمه قدیمها که بهم میگفتن هیچ چیز اندازه نعمت سلامتی ارزش نداره ، حرصم میگرفت که مثلا  بزرگترها چرا اینجوری اند ، اما الان خودم عمیقا و قلبا باور دارم که داشتن هیچی مهمتر از سلامتی نیس ، تا وقتی آدم سلامت نباشه هیچ چیزی بعدش نمیخواد ، وقتی آدم سالم و سلامته در کنارش پول و عشق و حال و مابقی رو میخواد ... برای بدست آوردن هیچ چیزی از گرانقیمت ترین ثروتتون ک سلامتیه خرج نکنید .. چه بالا منبری رفتم اول سالی :)))) 

شاد و بیخیال باشید، غصه نخورید ، ک...نِ لقِ دنیا :))))) 

•••عیدتون مبارک •••