۰۶
مهر ۹۰
یه چیزی تو وجود همه ماهاست که نمیزاره خودمون باشیم،طبیعی باشیم،اونی باشیم که سرشتمون همونه، اونم تابو است...همه زندگیمون شده تابو...این جور رفتار کنی بده! راجع به این موضوع حرف بزنی زشته! قباحت داره تو جمع این لباسو بپوشی...این نه!اون نه!نه!نه!نه! همه چی شده نه.درسته که جامعه ما پر از نکن هاست،که قانون ما پر از نهی و نه و نکنه...اما این خود ماییم که بیشتر این نه ها رو میسازیم و تقویت میکنیم! اگه میخوایم یه دنیای بدون تابو داشته باشیم اول باید تابو های خودمون رو بشکنیم...پس از همین حالا بشکن بشکنه!کجا بشکنم؟؟؟ اینجا! کجا بشکنم؟ اونجا...همه جا همه تابوهای ذهنی بی مصرف مانع پیشرفت!
۹۰/۰۷/۰۶