نامۀ سرگشاده

آهای خدا....آهــــــــــــای....بله ،بله با خودِ شما هستم...آقایِ خدا نه ،  نه خانمِ خدا......نـــــــــــــه...هیچ کدوم اصن....میگم خدا خیلی بده که نمیشه با یه عنوانی، چیزی صدات کرد ها!!!! کُلِ کائنات رو نر و ماده آفریدی! بعد خودت نشستی اون بالا به ریشِ این بدبختها میخندی، که چطوری دارند با همین مشکلاتی که نصفشون رو اختلاف جنسیتی بوجود آورده مابقی هم شما واسه شوخی خنده جلو پاشون گذاشتی، دست و پنجه نرم میکنن....هیچی اصن...من خوش دارم بهت بگم آقای خدا!!! واسه شما که خدایی که این چیزها فرقی نداره!حسابی ازبحث منحرف شدم!!!

میگم آقای خدا خان، همین دیشب بنده با تمامِ اطمینان،یقین حاصل کرده بودم که شما عمرا وجود نداری....یادت هست که بلند بلندم وسطِ اشک و گریه ام داد زدم گفتم! اما باز امروز صبح افتادم به شک!!! خیلی مسخره است! اصن چه معنی میده شما هی آدم رو به شک میندازی؟ خب قشنگ یه طور رفتار کن ، یا رومیِ روم، یا زنگیِ زنگ! آدم بفهمه یا هستی یا نیستی...اینجوری وسطِ زمین و هوا اصلا خوب نیست ها!!! از ما گفتن!!! بد میگم دیشب من چند تا فحشم به شما دادم با عرضِ پوزش، ینی به زبون که نیاوردم ولی از ذهنم گذشت! البته میگن واسه شما مهم نیست چیزی به زبون بیاد یا از تو فکرِ آدمها بگذره میگن چه خوب چه بد باشه ،شما نکته رو میگیری!!! حالا تکلیفِ اون فحشِ که از تو کلّۀ من گذشت چی میشه...؟ عایا میره لایِ پرونده ام؟؟ نمیره؟؟؟ کجا میره؟ چه بلایی سرش میاد؟ سر من میاد؟من سوکس میشم عایا ؟نمیشم؟ قبلا شدم،خودم خبر ندارم؟ کلا یه ندایی بده،من روشن شم آق خدا!!!

یه عرض و طولِ دیگه ای هم خدمتتون داشتم اونم این بود که،این قضیۀ سرنوشت و اختیار ما آدمها آخر سر چیه؟ ینی میگم در هر صورتش انگار یه نتیجه میده! میگیری چی میگم؟ یا فکر میکنی دارم هذیون میگم؟؟؟ نه بابا!!! بذار توضیح بدم! میگم ینی اینجوریِ که وقتی ما تو زندگیمون میرسیم سرِ دوراهی و قرارِ انتخاب کنیم و پُر واضحِ که قرارِ اشتباه رو انتخاب کنیم ،قشــــــــــــــــــــــــنگ حق انتخاب و اختیار رو میدی دستِ خودمون!!! خوب این ینی اینکه بعدا به گُه خوردن میفتیم و کاسه چه کنم چه کنم دست میگیریم! که معمولا تو این زمانها هم شما گوشیتو خاموش میکنی یا میزاری رو انسِرینگ و میری تعطیلات! میرسیم به حالت دویّوم که اینه که وقتی هم قرارِ یه انتخابِ تُپُل انجام بدیم که اوضاع بر وفق مراد شه، مه و خورشید و فلکت رو بکار میندازی که به اسمِ سرنوشت باز مارو بندازی به غلط کردن و فلاکت!!!!!

اول بهمن 1390، اطرافِ شوشِ دانیال

حالا بنده خدمتتون عارضم که،با این اوصاف مارا چه میشود؟ شما را چه میشود؟ کلا چه میشود که اینچنین میشود؟ بعضی میگن ما باید از نقطه های افولِ زندگیمون یه درسی رو بگیریم که تا اون درس رو فرا نگیریم همین آش و همین کاسه است و اتفاقی که تحملش برایِ شخصِ ما از همه رنج آور تره بارها و بارها، به صورِ مختلف تکرار میشه تا یا ما بیاموزیم یا اینکه عمرمون سر بیاد و خر اومدیم، گاو از دنیا بریم!!! حالا غرض از مزاحمت ،این که اگه میشه امکانش برایِ شما هست یه راهنمایی کوچیک به بنده بکنید ، که منه خِنگِ کودن بفهمم این درسی که من باید از این زندگیِ که از عنفوانِ کودکی شروع شده و تا بحال به سگی بودنِ خود ادامه داده چیه؟ باشد که بنده نکته رو بگیرم و رستگار شوم !والاع!!

بعد آق خدا شنیدم، شما روی همین کُرۀ زمین،حالا جاهای دیگه رو خبر موصَق ندارم...دستیار، زیاد داری...میگم ببین کدومشون یکم سرش خلوت تره....یه طوری ،حالا پارتی بازی،هرچی، هولش بده بیاد دَم پره ما قرار بگیره ! بنده به شخصه قول میدم حداقلِ آزار و اذیت و مزاحمت رو برایِ ایشان درست کنم! فقط در حدِ رفع رجوع از اوضاعِ وخیمِ بنده!! والسّلام...

با تچکر

امضا یک عدد آزیِ مفلوک،مصدوم،مغشوش،مخدوش و معدوم