یکی از بدیهای زیاد تنها زندگی کردن اینه که وقتی برای مدت چند روز یا حتی چند ساعتی تو جمع و شلوغ پلوغی باشی،کلافه میشی!!! زود خسته میشی و همش مث این معتادهایی که مواد بهشون نرسیده، در به در میگردی که یه گوشه کناری بری تو غار پر آرامشِ خلوتِ خودت! بعد اینجوری میشه که وقتی همه میخوابن و سکوت محل اقامت رو فرا میگیره، نه اینکه تازه آرامشِ تو شروع شده دلت نمیخواد بخوابی، دوست داری تازه کمی تو خلوتِ خودت غوطه ور بشی!!!! ولی از اونجایی هم که صبح ،٨ نشده بیدار باش میزنن!!!! این میشه که دلت میخواد شب کمی کِش بیاد!!! زود صبح نشه!فقط به این زودیها صبح نشه!:)))