امروز تو باشگاه که بودم یه چیزی رو کشف کردم... این خانمهایی که کلی اضافه وزن دارن و میان باشگاه که وزن کم کنن یا قوی بشن و هزار سال ثبت نام میکننُ میانُ میرن ولی آب از آب تکون نمیخوره و همچنان اون چربیهای انباشت شده سر جاشون هستن، کم که نمیشن یهو میبنی اضافه ترم میشن ... دو دلیل داره:
1. اینکه میان باشگاه دو ساعت هستن ولی تنها کاری که میکنن اینه که دسته دسته وای میستن با هم حرف میزنن تازه چی... سد معبرم میکنن، حوصلۀ یکی هم مث منو ندارن که مدام سعی میکنه از وسطشون بدوئه .... جدی هم تمرین کنی با تعجب و چشمانی چپ چپ نیگات میکنن خخخخخخ
2. چون فکر میکنن روزی دو ساعت دارن باشگاه میرن، وقتی میرسن خونه با خیال راحت هر چی دلشون میخواد میخورن ... چون ورزش میکنن دیگه.... هه! و چه ورزش کردنی......
از نظر من یا آدم نباید کاری رو انجام بده یا اگه میده ، درست انجام بده حالا هر چی که میخواد باشه... هر چــــــــــــــــــــــــــــــــــــی :) درســــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــت .... خخخخ
* ها راستی یه چیزی... با این استقبالِ وحشتناکی که از نوبت شمای (6) دارین میکنین :| احتمالا کلا منتفی بشه... چون 113 تا بازدید داشته ولی کلا سه یا چهار نفر دستاشون رو بردن بالا.... تو رو خدا اون دستها رو بالا نگه ندارید خسته میشید بخداااااااااااااا :))))))
* امروز تو جایی که جز خاک و آشغال و گرما و بوی گند چیزی نیود و من داشتم تند تند قدم بر میداشتم که زودتر از شر اون خیابونه مزخرف رها بشم .... یه پروانه دیدم به چه زیبایی......... بالهای بزرگ...خوش خط و خااااااااااااال خیلی زیبا خیلی زیبا.......
اگه حس میکنید تو خاک و خُله زندگیتون گیر کردید ، حنما چشم چشم کنید ... مطمئنا یه پروانه همون طرفها هست...
* تا وقتی زنده ایم ، محکوم به زندگی کردنیم پـــــــــس طوری زندگی کنیم که اون تنونه بلند شه و جاشو با ما عوض کنه!!!!!! بزرگترین انتقامی که میشه از این شرایط لعنتی گرفت اینه که شاد ، سالم و زنده بووووووووووووووود ! فقط نفس نکشیم، بیایم زنده باشیم...
همه یک ، دو ، سه بگن سیــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــب
پروانه را پروانگی زیبا کرد و...
انسان را آدمیت!!!