یادم نیست کی ولی قبلا یه پستی نوشته بودم در مورد سیاهچاله‌های انرژی .. یه چیزهایی تو زندگی ما هستن که عین سیاهچاله‌های سیری‌ناپذیر، انرژی ،خوشحالی و سرزندگی مارو از بین میبرن.
زندگی کلا سخته، مگر خلافش ثابت بشه که هنوز نشده ، اما اینکه ما از این سختی چقد رنج بکشیم دیگه دست خودمونه.. شاید از نظر بقیه کسی که خیلی اتفاقات به ت*خمش نیست ، آدم بی‌احساس یا سنگدلی باشه ، اما مهم اینه که همین آدمهای بی‌احساس هستن که در نهایت برنده میشن، نه اینکه بخوام بگم بی‌توجهی خوبه یا بی‌توجهی درسته.. منظورم اینه که رنجی که برای خودمون متحمل میشیم رو کم و کاسته کنیم..
برای گذشته‌ای که رفته و از دستمون خارج شده.. غصه خوردن بی‌معنی‌ترین چیزه.. نه اینکه خودم نمیخورم. که این روزها سخت باهاش دست و پنجه نرم میکنم.. اما وقتی به خودم میام میبینم دارم احمقانه‌ترین کار جهان رو میکنم..
برای آینده‌ای هم که هنوز نرسیده ، رنج کشیدن بی‌معنیه.. هر روز به خودم میگم امروز غصۀ فردا رو نخور.. رنج و درد فردا رو بذار تو قفسۀ خودش ، هر وقت موقع‌اش رسید وردار بخور :))) هیچ معلوم نیست اون فردا برسه.. اصلا لازم بشه درِ قفسه رو باز کنی..
تا اینجا دوتا از اون سیاهچاله‌ها رو گفتم ، افسوس گذشته و ترس از آینده ..
سومی هم چیزی نیست جز اطرافیان با حرف و فکر و اعمال آزاردهنده.. مهم نیست چقد یه نفر به آدم نزدیک باشه ، مهم اینه که بعد از یه تایمی که ببینی داری با تحمل هر قسمتی آزار می‌بینی رهاش کنی..بعضیا اینجوری محو میشن بعضیا کمرنگ میشن و بعضیام اهمیت خودشون رو از دست میدن..
اگر این همه انرژی‌ای که ما هر روز و هر روز تحویل این سیاهچاله‌ها میدیم رو برای خودمون صرف میکردیم ، درون خودمون نگهش میداشتیم ، قطعا بعد از یه مدت کوتاهی جسم و روانمون پاداش ما رو میداد، اونوقت میدیدیم خیلی خوشحالتر از قبل هستیم، با خودمون به صلح میرسیم و از آرامشِ قایقمون لذت میبریم.. اگه اجازه ندیم هر اتفاقی هر آدمی هر رفتاری قایقمون رو تکون بده اون وقت قایقمون هم با آرامش و دلنشین تو دریای زندگی جلو میره ..
اینا رو نوشتم بیشتر برای خودم که یادم بمونه، هیچکس و هیچ چیز حتی عزیزترین‌هام اگه قرار باشه بشن سیاهچالۀ زندگیم باید ازشون حذر کنم.. چون باارزشترین چیزی که دارم و یه منبع تجدید‌ناپذیره ، روانم،سلامتیم ،بدنم و در کل خودم هستم..خودتون هستید...
5 اردیبهشت 98
تهران
اینارو نوشتم که عمل کنم که یاد بگیرم که فراموش نکنم..
زندگی سخته ، مسخره اس ، دنیا کلا شاید یه توهم کوچیک باشه.. خوب بودن تو سختی تو تلخی ازونم سخت‌تره.. اما جملات بسیار کاربردی بی‌تربیتی در دسترسه .. هر موقع .. اتفاقی ، چیزی یا کسی داشت شمارو فرسوده میکرد و انرژیتون رو زیاد از حدِ لازم و جایزش از بین میبرد و میخورد و حروم میکرد ، از جملات بسیار ارزنده به درک ، به ت*خمم، به کلیه چپم و گور باباش و غیره استفاده نمایید..
اگر مرحمت کنید لیست جملات بدرد بخور بالا هم تو کامنتها ادامه بدبد که عالی میشه و بسی فیض خواهیم برد :))
باتشکر
پ‌ن: داستان این گلهای لاله زیبا رو هم که هر سال بهار تو یکی از خیابونهای تهران از بودجه شخصی کاشته میشه رو اگه دوست داشتید میتونم بعدا براتون بگم
پا ییز
