بچه که بودم تا از کنار این چاقاله فروش ها که رو چرخ دستی چاقاله (چغاله) میفروختن رد میشدیم و اونا هم شروع میکردن به تبلیغ کردن که "نوبره بهاره چاغاله" مامانم در جا پشت بندشون میگفت دل درد بیاره، چاغاله :)))) خلاصه با یه همچی ترفند شعر انگیزی در ٩٠ درصد مواقع از خریدن چاقاله قِسِر در میرفت، اما همیشه سالی یه بار رو واسمون میخرید که معمولا چند نفری باهم میخوردیم که دلمون درد نگیره :)))
اون موقعها که چند نفری میخوردیمش و زود تموم میشد و بنظرمون خیلی کم میومد واقعا هم بیشتر مزه میداد الان که دوسیر چاقاله رو خودم تنها خوردم فقط دلم درد گرفته والا ... پارسال کلا چاغاله نخریدم هر دفعه قیمت میکردم میدیدم گرونه میگفتم بذار یکم بگذره بعدا میخرم که یهو دیدم در عرض چند روز چاقاله ها تبدیل به ابر بادوم شدن و دیگه اصلا نمیشه خورد، امسال از بس که هوا زود گرم شد هم خیلی زود چاقاله امد گفتم باز اگه نخرم با این روند گرمای هوا چند روز دیگه حتما این چاقاله ها تبدیل به بادوم خرسی شدن ، خلاصه بیخیال قیمت شدم خریدم ، الانم بسی حس مرفه بی درد بهم دست داده ، بـــعـــــله :)))))
بفرما بزن :)
تو کا
