حرفهای شاید بی پردۀ آزیتا

حرفهای شاید بی پردۀ آزیتا Instagram
بایگانی
آخرین نظرات
پیام های کوتاه
  • ۱۶ ارديبهشت ۹۳ , ۱۹:۰۹
    Boooooooo
  • ۱۶ ارديبهشت ۹۳ , ۱۹:۰۹
    Boooooooo

۱۵ مطلب در خرداد ۱۳۹۳ ثبت شده است

۳۰
خرداد ۹۳

دو سیخ دِق

با

یه پلویِ اضافه!

۱۸ نظر موافقین ۱ مخالفین ۱ ۳۰ خرداد ۹۳ ، ۰۸:۳۲
آزیتا م.ز
۲۵
خرداد ۹۳

اونقد قورباغه رو قورت ندادم که وزغ شده جلوم نشسته ، زُل زده تو چشام...

همیشه باید اول قورباغه رو قورت داد، من زورم به این وزغ نمیرسه :(

۲۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۱ ۲۵ خرداد ۹۳ ، ۰۶:۵۶
آزیتا م.ز
۲۵
خرداد ۹۳

یه وقتهایی هم من آرزوی دیدنِ بعضی از مخاطبینِ وبلاگم رو دارم...

دیروز من به یکی از آرزوهام رسیدم :)

بعضیهام پیدا میشن که هنوز فرشته اند...

سانس اول

دوستِ فرشته گون...چای و موخیتو و کیک شکلاتی

و

حرفهای لذتبخش :)


سانس بعدی هم به صرف تئاتر

۲۳ نظر موافقین ۰ مخالفین ۱ ۲۵ خرداد ۹۳ ، ۰۰:۳۴
آزیتا م.ز
۲۲
خرداد ۹۳

در گیر و دار بودن ! از اون کلمه هایی است که تا دگیرش نباشی اصلا درکش نخواهی کرد! در گیر و دار بودن یکجورایی معنیِ مستاصل بودن است اما خیلی شاعرانه... گاهی هم میشه که آدمها درگیر و دارِ چند مسالهء موازی قرار میگیرن و این معنیِ کاملِ شخصی دهنش سرویس است، میباشد...

اینکه مثلا من مامانم رو یک سال و اندی است که ندیدم و اون قرارِ از یه قارهء دیگه هفتهء دیگه پاشه بیاد اینجا شاید از نظر شما یه اتفاق ساده و خیلی خوشایند باشه... اما با کمال تاسف تنها حسی که من این روزها به این مساله ندارم خوشحالیه... الان میگن آزیتا چه دختر سنگدلیه... اما دلتنگی حسیه که طرف مقابل باید اجازه بده تا تو دل آدمها بوجود بیاد... ماها خودمون باید اجازه بدیم که بقیه دلتنگمون بشن باید وقتی هستیم اونقد انرژیِ مثبت به اطراف و اطرافیانمون تزریق کنیم تا وقتی نیستیم بقیه نبودِ این انرژی رو حس کنن واسش بی تابی کنن و دلتنگش بشن... 

من در گیر و دار خیلی چیزها هستم این روزها ، بد و خوبش در آمیخته است و خیلیهاشو فعلا اینجا نخواهم گفت.. شاید در آینده ای نزدیک ، آزیتا پرده برداره از روزهایی که الان است...

خیلیها بهم گفتن حالا که نمیتونی تو خونه ای که اسمش حرفهای بی پرده است و رسمش بی حفاظ ، حرفهای دلت رو بلند بلند داد بزنی، جاتو عوض کن ، یجای دیگه بنویس، اما من نمیخوام! من برام اهمیت نداره که واسه آدمهای غریبه حرفهای بی پرده بزنم! من میخوام همینجا وایستم، با شهامت تو چشم تک تک شما زل بزنم و بی پرده از زندگی ای بگم که میتونه دستمایهء یه فیلم باشه، فقط باید یکم صبر کنیم! 

باید یکم صبر کنیم تا بالاخره اون روزی بیاد که آزیتا چه از درون و چه از بیرون هر چی حفاظ مفاظه بشکنه ، آزیتایی که از حفاظها و حجابها و پرده ها و تابو ها و هر آنچه آدمها رو محدود میکنه که خودشون نباشند بلکه نقابی باشن از خودشون، بیزاره، بیزار!

۱۶ نظر موافقین ۰ مخالفین ۱ ۲۲ خرداد ۹۳ ، ۱۰:۵۹
آزیتا م.ز
۱۹
خرداد ۹۳

گاهی هم آدم یه کامنتی دریافت میکنه که موقع خوندنش نیشش تا بناگوش باز میشه... نفسش بند میاد.. اشک تو چشماش حلقه میزنه... بعد تبلت رو میگیره بغلش باهاش یه دور والس میرقصه...

یه همچین کامنتهایی حیفه خصوصی بمونه :)

۲۹ نظر موافقین ۰ مخالفین ۱ ۱۹ خرداد ۹۳ ، ۲۱:۱۴
آزیتا م.ز
۱۸
خرداد ۹۳

خب این روزها که شما از من خبر ندارید من رفتم کباب خوردم، توی جالیز راه رفتم قورباغه بازی کردم از روی بوته ، خیار محلی چیدم... اونقد خیار خوردم که دلم درد گرفت... بستنی با شیر محلی خوردم.. که اندازهٔ تمامِ کودکیها خوشمزه بوددد... کنار دریا با ماشین و پیاده راه رفتم... چند باری از تهِ دل خندیدم... دلم تمشک خواست اما روم نشد وایسیم بخریم...تو یه کافهٔ درب و داغونِ کنار جاده یه نیمروی خوشمزه خوردم... جوجه های مرغ و خروسها رو نگاه کردم که تو حیاط شیطونی میکردن...تو یه رستوران سلف سرویسِ خیلی شلوغه با کلاس یه املت و صبحونهٔ خیلی بدمزه خوردم.. خخخ همچنان به این باورم بیشتر اطمینان حاصل کردم که رستوران هرچی سوسکی تر غذاش خوشمزه تر..یه پرورش ماهیِ مدرن رو از نزدیک دیدم... کلی ماهی قزل آلا خریدم... دلم میخواس چای لاهیجان بخرم اما نشد...دُمِ یه سمندرِ خوش خط و خال رو گرفتم تا حال اونایی که میترسیدن رو بگیرم، یه مرد روستاییِ خیلی مهربون رو دیدم که میتونست یه طنز نویسِ معرکه باشه... من چند روزی یک آزیِ واقعا شاد بودم...خیلی شاد...شاد با چاشنیِ سکوت




+ از اونایی که نگرانشون کردم معذرت میخوام... ببخشید.. :) درسته آپ نکردم اما به یادتون بودم اما نمیدونم چرا نمیتونستم چیزی بنویسم

+اونایی هم که فکر میکردن با حرف زدناشون پشت سر من خیلی حال من رو گرفتن ، تسلیت خدمتشون عرض میکنم !!

۵۳ نظر موافقین ۳ مخالفین ۱ ۱۸ خرداد ۹۳ ، ۱۲:۳۳
آزیتا م.ز
۱۸
خرداد ۹۳
یه روزی خیلی اتفاقی اتفاق میفتد...وقتی درست در تاریکیِ دلگیر اتاقت کنج عزلت گرفته ای... یه لحظه یه ساعت اتفاق میفتد... یک حس خوب در میزند، شاید همراه یک اس ام اس میاید شاید از وایبر و واتس اپ و تانگو بیاید...درست همون لحظه ای که فکر میکنی که یادت رفته حسهای خوب چه شکلی هستند، میاید... پنجره ای باز میشود.. به هیچ چیزش مطمئن نیستی... اما هر کسی که قدر یک پنجره را در تاریکیِ مطلق نداند احمق است!
عشق درد کشنده ای است... وقتی میاید زندگی میاورد وقتی کمرنگ میشود عذاب میدهد و وقتی بلاتکلیف است وحشتناک است...وقتی میرود خیلی چیزها را هم با خودش میبرد...آدمها بی عشق احساس خالی بودن دارن..احساسِ روزمرگیِ خسته کننده ...  هر کس عشق را تجربه نکند آدم بدبختی است، حتی اگر اندازهٔ یک پنجره باشد که روزی بسته خواهد شد...و همه چیز را با خود ببرد و یک درد مزمن باقی بگذارد... باید تجربه شود... پنجره ای که در تاریکی میاید...باید چشید!


چند روز پیشا
عکاس آزی




۲۱ نظر موافقین ۲ مخالفین ۲ ۱۸ خرداد ۹۳ ، ۱۱:۲۵
آزیتا م.ز
۱۳
خرداد ۹۳

یک روزی یکی از صمیمی ترین دوستهای من به من خیانت کرد، این مهم نیست که چجوری خیانت کرد مهم این بود که من اندازه تمام باورهام بهش ایمان داشتم اما اون به من خیانت کرد! لحظه ای که ایمان له میشود لحظه دردناکی ست... اول یک درد کشنده ، بعد یک سِر شدگی بعد هم بی حسی! انگار مثلا کسی یکی از انگشتهایت را قطع کرده باشد...

دوست صمیمیِ خائنِ من بعد از اینکه فهمید من از اتفاق مطلع شده ام بارها و بارها گریه کرد، معذرت خواست و ابراز پشیمونی کرد !!

یک روز تو همین روزها من به صدای معین گوش میدادمُ ظرف میشستم... و یک آن حس کردم که چیزی در دلم فرو ریخت... احساس کردم دیگه دردی نیست... بخششی که با صدای معین و ظرف شستن به سراغم اومد! من دوستم رو بخشیدم و حس میکنم باز میتونم مثل قبل دوسش داشته باشم!! اما هنوز بهش نگفتم!بهش نگفتم که دلم رو با ریکا شستشو دادم!

۳۱ نظر موافقین ۲ مخالفین ۱ ۱۳ خرداد ۹۳ ، ۲۱:۵۸
آزیتا م.ز
۱۲
خرداد ۹۳

امروز بعدازظهر


۳۸ نظر موافقین ۳ مخالفین ۱ ۱۲ خرداد ۹۳ ، ۲۱:۴۶
آزیتا م.ز
۱۱
خرداد ۹۳


نظر خود را در مورد این عکس بنویسید 


+عکس طرح جلد یک کتاب است.

۳۹ نظر موافقین ۶ مخالفین ۱ ۱۱ خرداد ۹۳ ، ۱۸:۲۴
آزیتا م.ز