کوچولوی ناز! (این داستان واقعی است)

یه همسایه ای داریم که یه پسر داره، اسمش نریمانِ...این گاهی وقتها میاد پیش من! بعد هِی گیر میده خاله قصه بگو، یه چند باری شده ، چند تا قصه ای که بلدم رو با تقلید صدا واسش گفتم! همینم شد آفتِ جونم! :))) هِی میگه خاله تو قشنگ قصه میگی...

یه روز اومده بود پیشم ، میخواستم هر قصه ای بگم میگفت تکراریِ...ها راستی نریمان اونقدرهام کوچیک نیست ها! 8 سالشه! ولی خب بچه خیلی تنهاست! تو این پُست یه اشاره ای کرده بودم! حالا این هی میگفت قصهٔ جدید! قصهٔ جدید! منم تازه بیوگرافیِ این عکسِ زیر رو خونده بودم! همینُ کردم قصه به طور مستند واسش تعریف کردم!کلی حال کرد:))) گفتم برای شما هم بگم خخخخخ

در راستایِ یک پُستِ پیامکی

11 فروردین ، داشتم میرفتم شمال! یادتونه؟ این پُست...تو جاده برفی بود .... عکسهاش رو گذاشتم ، ببینید انگار چلۀ زمستونِ :))

نه که همه تو زمستون عکسهایِ برفی گذاشتن ، من دستم از برف دور بود...تو بهار عکسهایِ برفی میذارم که تو دلم نمونه خخخخ

کوتاه بشنوید (13)

و اما از این راز پرده برداری شد که دختر داییِ سه سالۀ آقای همکار تنها عشقِ او نیست بلکه او همچنان سرسختانه عاشقِ یکی از مخاطبینِ اینجاست:))))

آقای همکار عاشقه کسی نیس جز  ..........! [آیکونه آقای همکار از دست رفت!]

دریافت
حجم: 210 کیلوبایت

صدا پیشگان:

آقای همکار

آزی

نظرتون چیه؟

زده به سرم دوباره یه سری خاطرات دنباله دار بنویسم! منتها احتمالا به درازا بکشه! همه پستهاش رو پشتِ سر هم نمینویسم که نه خودم خسته بشم نه شما:)
خب موافقها دستها بالا!
مخالفهام انتقاد،پیشنهاد؟

آدمهای خوب :)

من میان آدمهای خوبم ،آدمهای دوست داشتنی ای که هنوز پیدا میشن! میان آدمهای به ظاهر غریبه ای که میانشان احساس صمیمیت میکنی، اینها نقطه مقابل همون افراد خانواده ای هستن که من میانشان احساس غربت میکنم:))

اینجا من میان خانواده دوست موقرمزی خوشگلم باران یا وارش طبرستان؛)

تفاله های چای!

دیدید وقتی وبلاگ نویسها ناراحتن، دلخورند یا غمگینند تند تند آپ میکنند!؟ بیشتر مینویسن؟ اما آزی برعکسِ! آزی وقتی رو به راه نیست وقتی احساس سر خوردگی میکنه وقتی دلمرده است وقتی احساسِ اسارت میکنه وقتی حس میکنه اختیار هیچ جایِ زندگیش رو نداره ، نمینویسه! شاید چون هیچ وقت دلش نخواسته ساطعِ انرژیِ منفی باشه شاید همیشه خواسته اطرافیانش رو بخندونه احتمالا موقع تولد لقبِ تلخکِ دربار رو بهش دادن!!! 

از اون چیزهای ناب....

سبزِ بهاری
این دقیقا رنگِ برگِ درختهاست تو بهار
لامصب رنگ نیست که، با روح و روانِ آدم بازی میکنه:)

هوایِ دو نفره ای که تنها بود!

دیروز که سیزده به در بود الحق که هوا به همۀ کسانی که اینجا بودن حال داد! همچین هوا آفتابیُ دل انگیز بود که نگووووو.... و من بالاخره بعد از چند روز تلاش و کوششِ بی شاعبه (شائبه؟) تونستم عکس آپلود کنم :)

منظرۀ پشتِ پنجرۀ اتاقِ محل اقامتِ من

دیروز :)

ملت در حال در کردن میباشند :)

کوتاه بشنوید (12)

خب در جریانید که در سفرم و به دلیل امکانات بسیور بسیور اندک، امکان آپ کردن آنطور که باید در خور شما عزیزان باشه رو ندارم! :)

نمیدونستم اسم این فایل رو بذارم "سوتی های آقای همکار (5)" و یا "کوتاه بشنوید (12)". میپرسید چرا؟ چونکه این یک سوتی صوتی آقای همکار بود :)

دریافت
حجم: 276 کیلوبایت

صدا پیشگان:

آقای همکار

آزی

عندر معایب ....

یکی از بدیهای زیاد تنها زندگی کردن اینه که وقتی برای مدت چند روز یا حتی چند ساعتی تو جمع و شلوغ پلوغی باشی،کلافه میشی!!! زود خسته میشی و همش مث این معتادهایی که مواد بهشون نرسیده، در به در میگردی که یه گوشه کناری بری تو غار پر آرامشِ خلوتِ خودت! بعد اینجوری میشه که وقتی همه میخوابن و سکوت محل اقامت رو فرا میگیره، نه اینکه تازه آرامشِ تو شروع شده دلت نمیخواد بخوابی، دوست داری تازه کمی تو خلوتِ خودت غوطه ور بشی!!!! ولی از اونجایی هم که صبح ،٨ نشده بیدار باش میزنن!!!! این میشه که دلت میخواد شب کمی کِش بیاد!!! زود صبح نشه!فقط به این زودیها صبح نشه!:)))