فِکر کن!
حـــــــــــــــــــــــــــــــــاجی هم پـــــــــــــــــــِــــــــــخ کردن!
ای خدا...کرمتو شُکر!
ما رو بگو چه انتظارها تو ذهنِ خودمون میپرورونیم...........هِععیییییییی
ما آزموده ایم در ایـــن شـــهر بخـــتِ خویش بیرون کشید باید، از این ورطه رختِ خویش
هیچی لذت بخشتر از کادو گرفتن از یه
دوست نیست..چه برسه که کادو هم از اون سرِ دنیا بیاد...اوم...اون سرِ دنیا
که اغراقِ ولی اون سرِ ایران...وقتی که یه دوست وبلاگی که چند بار بیشتر صداشو
نشنیدی...و هیچوقت ندیدیش...اما تویِ تهِ تهِ قلبت جا داره...واست یه بسته
خُرد و ریز و همراه با یه بمبِ محبت میفرسته....کاری رو میکنه ، که
هیچ فامیل و آشنا و دوستِ صمیمی واست نکرده.... و من ، درآستانۀ ذوق مرگی میمونم با یه دنیا
خوشحالی و یه کوه شرمندگی و .. :)))
اونقد خوابیدم، که یادم رفته چجوری باید بیدار شم!!!!
+بچه ها من هنوز زنده ام به افتخارم یه کفِ مرتب!
+معذرت که دیر جواب کامنتهارو دادم،نگران گشتید....نگاه کردن به مانیتور اذیتم میکنه!،اگه دروغ بگم الهی سوکس بشم!
+دوستتون دارم...فاش میگویم و از گفته ی خود دل شادم. بنده ی عشقم و از هر دو جهان آزادم. بوخودا :)
+اگر از حال ما میپرسید، حال ما خوب است، اما شما باور نکن... والاع!
من یه جوجه زرافهٔ گشنه ام که تا یه کروکودیلی ، کرگدنی ، نهنگی، چیزی ، باهام سر یه میز ،روبه روم نشینه و نلومبونه، اشتهام وا نمیشه...بهله....
+ میدونید که من چقدر حیوون دوس دارم! اینا همش استعاره های عاشقانه است! :)
+ آقا از همین جا اعلام میکنم جنسیتِ کسی که روبه روم، رو اون صندلیِ میشینه اصلا موهوم نیس.... خخخخ
+کارتون از خودم!:) امضارو توجه کنید :)
مریضی...با کمالِ بی حالی....پونزده دقیقه وقت داری که دراز بکشی....با کله میری تو رختخواب...دو یا سه دقیقه بیشتر نگذشته که یهو صدایِ اس ام اس گوشیت از یه جایِ نامعلومِ خونه در میاد! پیش خودت میگی شاید یه نفر، باهات کار داره! اما بعد بیخیال میشی ، میگی هر کاری هست ،نمیتونه اینقد فوری، فوتی باشه! دوباره چشماتو میبندی...ویـــق ویـــق، یه اس ام اس دیگه میاد، یقین حاصل میکنی که حتما یه کاریِ....با اون حالِ خرابت بلند میشی، میری پیِ گوشیِ موبایلت! بعد میبنی، یکیش 8282 از طرفِ کلاه قرمزیِ که الان شش ماهه داره ، عواملِ مجموعه اش رو معرفی میکنه، یکیشم deliver یه اس ام اسِ که خیر سرت دیروز واسه یکی فرستاده بودی...و فقط اون لحظه با همون سر دردناکت....
توجه کردید ، چند وقته چُس ناله نکردم....؟ نه توجه کردین؟ اینجوری که نمیشه.......
بچه ها خداییش ،اینبار بر خلافِ هر بار ، حال روحیم خوبه اما جسمی واقعا بد حالم....تا حالا اینقد بد نبودم....به طور مرموزی بدحالم و عجیبه که اینبار نمیتونم حدس بزنم چمه؟ اگه دوست داشتین یکم برام دعا کنید و انرژیهای خوف خوف بفرستید....
با تچکرات
آزی رو به موت.....
از صبح که بیدار شدم هِی گیجی ویجی میرم....مثل آدمهایی که شب قبلش،بدمستی کرده باشن، حالِ مُخچشون هنوز سر جاش نیومده باشه...کلا راه نداره عمودی بشم،تا از حالتِ افقی خارج میشم،اون پام واسه این یکی لِزگی میرقصه!!!!اینجور مواقع است که میگن آش نخورده و دهانِ سوخته...بنده دیشب نه الکلی به بدن زدم،نه چیز دیگری استعمال کردم جز دو عدد بروفِنِ ناقابل که از فرطِ سر دردِ شدید طاقت فرسا نوش جان نمودم...تمام دیشب را دچارِ خوابهای خُزعبل بودم...و شیر قهوهٔ امروزم به دادم نرسید....
به من میگوید: "کاملیا وَنتاچی" میدانی چند روز است که دست به قلم نبُردی؟!؟! بعد من بهش میگویم...من؟!؟! من که صبح تا شب دست به کیبوردم....میگوید کاملیا مگر خنگ شدی؟ میگویم قلم....از آن قلمهایِ کربنی....همانهایی که از گرافیتِ مرغوب ساخته شدن از آنهایی که روی صفحهٔ سفیدِ نرمِ کاغذ خطوط نرم میکشند...حِس میکشند...از همانهایی که یک روز جانت به جانشان بسته بود...یادت هست؟؟ یادت هست، قول دادی ،چهرهٔ مرا بکشی؟!؟! کو؟ میدانی چند ماه است دست به قلم نبردی؟ میترسم بمیری، آخرم نکِشی....
من میگویم من؟!؟! راست میگویی، مدتی است مانند انسانهایِ برزخی شدم!!! میانِ آسمان و زمین...و اما تو؟ تو کی هستی؟؟؟ میگویی : کاملیا، منم دیگر...از کِی اینقدر خنگ شدی؟
تنها چیزی که صبح یادم است این است که ،این روزها خوابهایم پُر شدند از آدمهای غریبه ای که من نمی شناسمشان اما آنها چرا!!!! و اینکه ماههاست دست به آن قلمهایِ واقعی نزدم و اینکه کاملیا دیگر چه خریست؟هوم؟ لابد دیشب زیادی مشروب خورده بوده،که من امروز هنوز مُخچه ام سرجایش نیومده.... پووووف آشِ نخورده و دهانِ سوخته.....
انتظارها به پایان رسید......
این شما و این قسمتِ جدید از سری خاطراتِ تاج الملوک :))
دریافتاومدم برم بیرون، بوتمو پوشیده بودم که یادم افتاد موبایلم تو خونه جا گذاشتم، یه لنگشو در آوردم، فکر میکردم که گوشیم رو مُبلِ...لِی لِی تا مبل اومدم دیدم نیست...کُل خونه رو لِی لِی کُنان..گَز کردم تا یافتمش!
حالا به نظرتون این چه نوعی از گشادیسمِ که طرف حاضرِ کُلِ خونه رو لِی لِی کنه، اما یه بار کفششو در نیاره دوباره پا کنه!؟ :))))))))
+عاغا همکار گرامی خر شد!!! به افتخارش یه کفِ مرتـــــــــــــــــب :)))) و احتمالا فردا ضبط داریم، و شب به سمع شما میرسد!
عاغا من ، واسه هر موضوعِ انشایی که خیلی باهاش حال میکردم می نشستم یه انشایِ توپ مینوشتم! ینی از هر چی درسِ علوم و ریاضی هم که بود این موضوعِ انشایِ محبوب، بیشتر، مغزِ بنده رو درگیر میکرد! سر آخر هم یک شاهکار، تحویلِ معلم میدادم که هر بار سر کلاس میخوندمش....اول یکم چپ چپ نگاه میکرد بعد با یک صدایِ غضب آلودی میگفت: م.زاده ، چند بار گفتم خودت بشین انشا بنویس، میدهی بزرگترت بنویسد به چه دردِ من میخورد...؟؟!! هر بار هم من با لب و لوچۀ آویزون و کشتیهایِ غرق شده میومدم می نشستم سر جایم!
از یک روزی دیگر تصمیم گرفتم خوب ننویسم، چرت بنویسم...اصلا در انشاهایم فقط زر بزنم! و این شد که الان شما مجبورید این چرت و پرتهای آزیتا م.زاده را بخوانید...
هر بار اینجا میایید ،میتوانید هر چه دلتان میخواهد نثار روحِ اون معلمِ انشای ما کنید که بنده را از یک خالقِ شاهکارهایِ ادبی به یک چرت و پرت نویس تبدیل کرد، باشد که جیگرمان همگی دورِ هم حال بیاید :)))))
+بنده با تمامِ قوا مشغولِ پاچه خاریِ همکارم میباشم، باشد که ایشان قبول کرده و کلیپهای صوتیِ بیشتری از Bihefaz Production راهیِ بازار شود! شما هم اگه مشتاقید دست به دعا شید تا این متنهایِ آمادۀ بی زبونِ من تبدیل به صدا شوند :)
+بچه ها خدایی حال نکردید از شرِ اون شماره های ملعون هنگام نظر گذاشتن ،خلاصتون کردم؟؟؟ حالا هِی بیاید بگید اینجا بده ،برگرد بلاگفا! مث اینه که به طرف بگید، بیا ماشینتو ول کن، موتور گازی سوار شو... خخخخخخخخ
